1. sınıfın 1. dönemin bitimine 1 hafta kala pazar günü, kahvaltı organizasyonu ile mini mini birlerimiz okuma madalyalarını aldırlar. Ezberledikleri cümleleri söylerken heyecanlı oldukları her hallerinden belliydi. Biz anne babalar onlardan da heyecanlıydık galiba.
"Okumak ne güzel bir şey" diyor artık. Her şeyi kendisi okumaya çalışıyor. Ben de artık akşam kitap okuma saatlerinde sen bize okursun diyorum. Geçen akşam almış Aslı'yı ona kitap okuyordu :)
Bir de minikler evde abla abi olunca daha çabuk yapıyorlar ya bazı şeyleri, Aslı da kitap okuduğunu zannedip güzel uyduruyor. Okulların açıldığı ilk zamanlarda "Ela Lale el ele" cümlesi ikisi tarafından sık sık tekrarlanıyordu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder