Daha önce iki kez gittiğim Kapadokya'ya (biri üniversite zamanı annem babamla, biri de 2015 yılında arkadaşlarla) 2018 Ekim'de çekirdek aile olarak gittik. Kızların hayran kaldığı Kapadokya'ya tekrar tekrar gidebiliriz...
Gece İstanbul'dan yola çıktık ve ilk durağımız Tuz Gölü oldu. Yılın belli zamanlarında kuruyup üzerinde yürümeye imkan veriyor. İşte Ekim ayı da tam zamanıydı. Yazın kurumuş ve yağışlar henüz başlamadığı için harika kareler yakaladık. Öğleden sonra, akşam üzeri daha da güzel fotoğraflar oluyormuş ama bizim hedef Kapadokya...
Kapadokya 'ya varınca ilk durak Selime kalesi'ydi. Ihlara Vadisi'nın sonunda yer alır. Selime Kalesi'ni dışarıdan gezip doğrudan Ihlara Vadisi'ne geçtik.
Bu arada biz müze kartımızı İstanbul'da çıkartmıştık. Böylece oralarda hem çıkartmak için hem de bilet almak için vakit kaybetmedik.
Ihlara Vadisi deyince hemen akla merdivenler geliyor. İnmesi kolay, çıkması o kadar gezdikten sonra zor :) Ihlara Vadisi, Hasandağı Volkanı'ndan püskürtülen lavların akarsı aşındırması sonucunda oluşan bir vadidir. Yüksekliği yer yer 110 metreye ulaşan kanyon görünümlü bir vadidir.
Ihlara Vadisi sonrası otelimizin olduğu Çavuşin köyüne geçiyoruz. Daha önce yaptığımız araştırmalar sonucu balonların buraya yakın bir bölgeden kalktığını duymuştuk. Ayrıca gün batımı için Çavuşin Kalesi çok fazla duyulmasa da otelin sahibi bizim kaleden de güneş çok güzel batıyor dedi.
Biz de gün batımı için otele eşyalarımızı bıraktığımız gibi kaleye çıkıyoruz. Yok böyle güzel bir manzara... Ama biz manzaradan çok güneşin batışı ile harika ışıkta fotoğraflar çekildik...
Akşam için durağımız Avanos. İşte burası Aysu ve Aslı'nın en çok sevdiği yer oldu. Çünkü çanak çömlek yapmak onların işi. Atölyelerde tabak, kalemlik, tokalık hazırlayabilirsiniz. (Sonraki akşam da geldik tabii ki) Akşam yemeğimizi yedik ve otele uykuya. Çünkü sabah erkenden balonların kalkışını izlemek istiyorduk :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder