Büyüklerimizden çok duyduğumuz "anne olunca anlarsın" cümlesini gün gelir "evet anne olunca anladım" oluverir. Her anne kızına hayatında en az bir kez söylenmiştir. Daha ben kızlarıma söylemedim ama biraz daha büyüsünler dimi?
Anne olunca hayatımıza apayrı bir kavram , bir düzen giriyor. Ya da bilinen düzen tepe taklak oluveriyor. Ama bir o kadar da güzel tarif edilmez duygu. Ben yanımda hep annem olunca belki biraz daha kolay atlattım. Hep annem yardımcı oldu bana.
Annelikte zamanla ne değişir ki annem nasıl büyüttüyse beni, ben de kızlarımı öyle büyütecektim dimi? Ama öyle olmuyor. Eskiden bala bandırıp emzik verirlermiş, su içirirlermiş. Şimdiki bebeler başka büyüyor. İçgüdüsel yapıyorsunuz bazı şeyleri ama zaman oluyor takılıp kalıyorsunuz "eee n'olcak şimdi"ler başlıyor.
İnternetten, forumlardan araştırmaya başlıyorsunuz ... anneysen.com da bunlardan biri... En çok da biraz minnak giden kızlarımın beslenmesi, boy-kilo oranları nasıl gidiyor diye hep bakar dururdum...
Aysu doğduğunda pek bir inatçı bebekti. İlk 20 gün emmemesi de inadının göstergesi olsa gerek. Ama ben de inatçı anne çıktım 20 gün boyunca sütümü sağıp verdim. Neyse ki 20 gün sonunda inadı kırıldı ve emmeye başladı. Bu dönemde de sağma makineleri hakkında hep araştırmıştım.
Sonra tuvalet alışkanlığı diyoruz, okul öncesi kreş arayışları hep araştırmaya devam ediyoruz :)
Zaten blog yazma maceram da önce araştırıp sonra kendi tecrübelerimi yazmakla başladı ya...
Araştır araştır yine de en güzel duygu evet ANNELİK... Onların ilk gülüşü, ilk baba deyişi (evet baba dedi) , ilk adımı ve daha bir çok ilkleri beraber yaşamak harika bir duygu. "Anne olunca anladım" ki neden annemiz babamız gözünden bile sakındığını bizi. Şimdi ben de birtanelerimi aynı şekilde sakınıyorum.
masaallah cok tatlı cocuklarınız var allah bagıslasın
YanıtlaSil