Eyvah Çocuğum Yemek Yemiyor...

 

"Çocuğum yemek yemiyor mu?'' yoksa ''Ben çocuğuma yemek yediremiyorum'' yoksa ''Onun kendi kendine yemek yemesine sabrım yok'' mu???

Geçen haftalarda HThayat'ın düzenlediği ''Eyvah çocuğum yemek yemiyor'' seminerindeydim... Ve ben anladım ki benim kızlar yiyor ama ben onların kendi kendine yemeleri için gereken fırsatı ve süreyi vermiyorum....

Uzman Psikolog Iraz Toros Suman ve mutfak şefi Yelda Onan çocuğumuzu nasıl doğru besleyeceğimizi anlattılar. Gelelim seminerden notlarıma....

Önce sözü, Uzm. Psikolog Iraz Toros Suman aldı...

Çocuğunuzun yemek yeme alışkanlıkları ile ilgili bir şeylerin kötü gittiğini düşünüyorsanız; öncelikle tıbbi gereklilikleri yerine getirin... Anemi, Bağırsak parazitleri, Çeşitli gastrointestinal yada sistemik hastalıklar iştah kaybı yapabilir, Yutma zorlukları gibi motor sorunları, gastroözofaguel reflü, yemek borusu sorunu ya da uzun süreli yatış gibi durumları... Bunların hiçbiri yoksa çocuğunuzun yemek alışkanlıklarını değerlendirmek için nelere bakmalıyız....

Bebeklik  Dönemi...

 

Her ağlama açlık ifadesi midir?? Hayır... Belki sarılmak ister, belki o anda anne kucağı ister... Yani her ağladığında yemek yedirmemiz gerekmez...

Çocuklar hayatta kalıp hareket etmeye devam edebilmek için yemek yerler... Bizim gibi sosyal nedenleri yoktur yemek yemek için... Biz yılbaşı yemeği, doğum günü yemeği, kutlama yemeği deriz ve sosyal bir nedenden dolayı yemek yeriz....

Çocuklar acıktıklarında yerler ve yeterli olduğu kadar yerler...''Bizce'' yemeleri gereken kadar ile onların ''kadar''ları çoğu zaman farklıdır...

Onların "kadar"ları ve bizim "kadar"larımız...

5 kiloluk bir bebek 750 ml süt içer. Bu durumda 50 veya 60 kiloluk bir kadının 10 katı süt içmesi gerekir... Yani 7.5 litre!!! Mümkün mü??? Hayır... Çünkü siz artık büyüdünüz ama çocuğunuz büyümeye devam ediyor...

 

Yani çocuklar aslında büyümek için yemek yerler, dolayısıyla büyüdükleri kadar yani büyüme hızları kadar yerler...

 

Rahim içi yaşamı saymazsak bir daha hiç ilk yılki kadar hızlı büyümezler... Yeni doğmuş bir bebek ilk yılında kendi ağırlığınız 3 katına ulaşır... Ve aslında bunun için ilk yıl çok yerler...

 

1 yaşın bittiği zamanlar aileler iştahsızlıktan bahsetmeye başlarlar çünkü büyüme hızları o kadar azalır ki, az yemeye başlarlar...

 

2 yaşında 1 yaştan daha fazla yemek yemesini isteyen aileler bu duruma çok şaşırır...

Çoğu zaman "bu kadarcık yemek ile nasıl hiç durmuyorlar" desek de aslında gerçek bir iş yapmıyorlar...

 

YEMEMELERİNE RAĞMEN YEMEK TEKLİF EDİYORSANIZ...
Her verdiğinizi yeseydı; Günde 10 gram alırsa 2 yıl içinde ortalama 12 yerine 19 kilo olur...
10 yılda 30 yerine 65 kilo; 20 yaşında da 60 yerine 135 kilo yani obezdir...
Yani çocuklarımız fazlasını yemeyerek kendilerini koruyor...

BU FAZLADAN TEKLİFLERE VERİLEN CEVAPLAR...
1- Ağzını kapatıp başını çevirir...
2-Ağzını açar ama yutmaz...
3-Kusar...

ÖNERİLER...

 

*Ödül vermeyin, şantaj yapmayın...
*Hastalandıklarında yememelerini normal karşılayın tıpkı bizdeki gibi...
*Yardımcı malzemelere önem verin... mama sandalyesi, tabak, çatal onlar da bizim gibi olmak isterler...
*Gece beslenmesi gündüz öğünlerini azaltır...Gece içtiği sütler gündüz kalorisini etkiler...
*Tv, i-pad, i-phone izlediklerinde aslında doyduklarını anlamazlar... Verimli bir sofra ilişkisi kurulmaz...
*Ve her zaman çocuklarla beraber yemek yiyip model olmalıyız...
*Suçlamayın... "ben 3 saat yemek yaptım sen tadına bile bakmıyorsun çok üzüyorsun beni" gibi cümleler kurmayın...
*Sakin kalın, abartılı tavırlardan kaçının... En yoğun ilgiyi yemek saatlerinden başka saatlere kaydırın...
*Yemeğn görünümünde estetik bizlerde olduğu kadar onlar için de önemli... Kötü görünen bir yemek yemek istemeyebilirler... Mesela kahvaltıda hepsinin karıştırılıp verilmesi gibi...
*Pozitif mesajlar verin... "Yemiyor musun, kalk o zaman, bir sonraki yemeğe kadar açsın" Değil de; "doydun mu , hadi o zaman oyuna, acıkınca yersin"...
*Denemekten korkmayın... Bir besin maddesini yemeyi reddediyorsa siz yine aralıklarla vermeyi deneyin...
*İştahsızlık tanımınızı gözden geçirin... Yedirirken bizler bazen abartıyoruz...
*Yarışmayın, yarıştırmayın...
*Yemesini istemediğiniz bir şeyi evde bulundurmayın... Abur cuburların olduğu bir çekmece varsa o evde, çocuk neden o çekmeceden bir şeyler yemesin ki... Siz örnek olup yemezseniz o da yemez...
*Çocuk hızında hareket etmek gerekir... Biz 10 dakikada o ise 1 saatte yemek yer...
*Karşılaştırmayın hayatın hiç bir anında ve alanında...
*Çocuklarınızın besin tercihlerine saygı gösterin...
*Çocuğunuzu mutfak işlerine dahil edin... Kendi meyve sebzesini yıkamış çocuk onu daha severek yer...
*1 yaş civarı kendi kendine yemek yemeye heves etmiş çocuğunuzu engellemeyin, hatta teşvik edin...
*Her yemeği sofrada ortaya servis yapıp, çocuğun kendisinin istediği kadar yemeği kendi tabağına koymasını teşvik edin...
* veeee kesinlikle alternatif yemek sunmayın...

Söz mutfak şefi Yelda Onan'da...

 

 

Miktarca ne yediğimizden çok, az ve öz yediğimize bakmalıyız...

 

Sofralarımızda bereket ve bolluk var... Ve insülin direnci, diabet vb. bolluktan gelir...

 

Gerçek gıda arayışında olmalıyız... Doğal üretim, organik tarım, halk pazarı herkese göre değişir...

 

Mevsiminde beslenmeye özen göstermeliyiz...

 

  **yaz/sonbahar sebzeleri; kabak, kırmızı/yeşil biber, fasulye, semizotu, barbunya, domates, salatalık, patlıcan...

  **yaz/sonbahar meyveleri; üzüm, kiraz, karpuz, kavun, şeftali, kayısı

  **kış sebzeleri; lahana, karnabahar, kereviz, pırasa, havuç, ıspanak, balkabağı, brokoli

  **kış meyveleri; elma,armut, nar,portakal, mandalina

 

DAHA AZ TÜKETİN;

*Şeker

*Paketli gıdalar

*basit karbonhidratlar-- beyaz un, makarna...

DAHA ÇOK TÜKETİN;

*Yerel meyve ve ürünler... uzun yollar kattetmiş mangonun bize ne yararı olur ki!!!

*Kuruyemişler

*Kompleks karbonhidratlar--sarı bulgur, kara bulgur, tam buğday unu...

*Baklagiller

*Yerel sebzeler %30 sebze çiğ yenmeli...

**Sebzelere şüphe ile yaklaşırlar, özellikle yeşilden kaçarlar... Yılmayın!! Başka versiyonlarını da deneyin ve unutmayın belki bugün yiyeceği gündür...

**Havuca çiğ olarak bayılırlar ama pişmiş olarak sevmezler... Çiğ sevdiklerini salatalarda, ara öğünlerde kullanın.. Rondo ve rendenin ince tarafını kullanın... Çorbalara köftelere katın... Karnıbaharı köfteye katabilirsiniz...

**Portakalı, elmayı, narı salatada görünce şaşırırlar... Denemeye daha meyilli olurlar...

**Genellikle sadelikten yanadırlar... Karışıklık seviyesini adım adım arttırın... Yemekleri ayrı ayrı servis edin..

**Çocuğunuza zaman tanıyın ve güvenin... Hangi yemekten ne kadar yiyeceğine kendi karar versin...

**Çocuğunuza çeşitli sağlıklı atıştırmalıklar sunun...

**Beğenmeyebilir, Sevmeyebilir, İştahı olmayabilir, Yemesini istediğiniz miktar ile ona yeterli miktar aynı olmayabilir...

**Yemek yemek zevkli bir aktivitedir... Öğrenmek için denemek, kirlenmek gerekir...

**Nerede yemek seçen bir çocuk varsa, yakınlarında bir de yemek seçen bir yetişkin vardır!!!!

**Beraber mutfağa girin, yemekler yapın, eğlenin... Evlerinde düzenli yemek pişen ve mutfakta zaman geçiren çocuklar yemek yemeyi de seviyor...

**Sofralarınız renklendirin, özgürleştirin... Yemek ile ilgili oyuncaklar edinin; Cam, porselen, metal gibi gerçek  materyaller kullanın; Sofralarınız beraber şekillendirin...

**Sağlıklı ve Sağlıksız kavramlarını oyunla öğretin...

**Yemek fobisi yaratmayın...

**İletişim kurun ve yemekten ailecek keyif alın...

**Çocuklarla uzun sofralar kurun


Bende sonuç ne miiiii????

 Aysu; ben okulda kendim yerim ama evde sen yedireceksin diyor...  Aslı kendi kendine yemek yemeye başlamıştı 1 yaş döneminde ama ablasında görüp o da artık benim yedirmemi istiyor...

Ben porsiyonlarını zaten küçük yapıyorum ama onu bile zor yiyorlar...

Makarna, köfte, patates pilav çocukların en sevdiği yemeklerdir ve anneler için kurtarıcıdır ya benim kızlar her yemeği sevdikleri kadar seviyorlar yani aman bugün yesin de alternatif olarak çıkartayım durumum yok :(((

Her ikisi de her yemeği yer ama az ve zor yerler...

En sevdikleri kolay yenildiği için çorbadır...

Aysu ıspanağın kendisi pek bir sever ama çocuklar ıspanak yesin diye uydurulmuş ıspanaklı kek yemiyor... Her şeyi olduğu gibi yemeği tercih ediyor...